Η δεύτερη συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης της Α Γυμνασίου έγινε το Σάββατο 7 Νοεμβρίου.Συγκεντρωθήκαμε στη βιβλιοθήκη του σχολείου κρατώντας στα χέρια το βιβλίο της Κάτιας Πινό "΄Ελα να πετάξουμε μαζί" Μια προστακτική-κάλεσμα (έλα),μια δράση
με επιθυμία (να πετάξουμε) και το πιο μαγικό επίρρημα του κόσμου (μαζί).
Μια ιστορία για ένα όνειρο. Ένα παιδικό όνειρο.Το όνειρο του Τζαπάρ,ενός παιδιού από το Μπαγκλα ντές, που ζει φτωχικά στην χώρα του με την μητέρα του που κλαίει συχνά και του λέει πως σαν θα φύγουν μακριά θα μπορέσουν κι αυτοί να γευτούν το γλυκό ψωμί.Κι έρχονται στην Ελλάδα. Όμως τούτο το γλυκό ψωμί θέλει πολύ « δύσκολα » υλικά για να …φουσκώσει.
Μια ιστορία για ένα όνειρο. Ένα παιδικό όνειρο.Το όνειρο του Τζαπάρ,ενός παιδιού από το Μπαγκλα ντές, που ζει φτωχικά στην χώρα του με την μητέρα του που κλαίει συχνά και του λέει πως σαν θα φύγουν μακριά θα μπορέσουν κι αυτοί να γευτούν το γλυκό ψωμί.Κι έρχονται στην Ελλάδα. Όμως τούτο το γλυκό ψωμί θέλει πολύ « δύσκολα » υλικά για να …φουσκώσει.
Μια ιστορία σύγχρονη και σχεδόν
καθημερινή. Για τους Τζαπάρ των φαναριών, του σχολείου , της αγοράς, των
δρόμων. Για τους Τζαπάρ που έρχονται καθημερινά στη δική μας πατρίδα, παράνομα
πολλές φορές μόνο και μόνο για ένα καλύτερο μέλλον και που έχουμε υποχρέωση να
στηρίξουμε γιατί πάνω από οτιδήποτε άλλο είμαστε όλοι άνθρωποι. Τον Τζαπάρ στήριξε στο βιβλίο η Αλέξια,ένας αληθινός άγγγελος που τον βοήθησε να πετάξει ή μάλλον να ...χορέψει στον πάγο!
Η συζήτηση ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και φωτίστηκαν πολλές πλευρές του θέματος.Καλύτερα όμως να διαβάσουμε τις απόψεις κάποιων από τα παιδιά.
Γράφει η Διονυσία Μπίζου:
"Ο Τζαπάρ,ένα παιδί σαν όλα τα παιδιά από κάποια γειτονιά του κόσμου,θα σκαρφαλώσει το δρόμο του δικού του ονείρου...! Εμένα προσωπικά με εντυπωσίασε πολύ πώς ο Τζαπάρ θέλησε να γίνει κι αυτός "αληθινόπαιδι" σαν τα αλλα, ευχήθηκε να έχει ένα δικό του βιβλίο, τις δικές του σκέψεις, να πάει στο σχολείο,να μάθει γράμματα,ανάγνωση...να μιλά όμορφα,και ποιος ξερει...ίσως να γινει και λίγο πιο "σοφός"!Με εντυπωσίασαν αυτά τα λόγια του βιβλίου διότι τα παιδιά του σύγχρονου κόσμου,πετάνε,σκίζουν ή καίνε τα βιβλία τους, ενώ ο μικρος Τζαπάρ ήθελε μονάχα ΕΝΑ βιβλίο στο οποίο να μοιραστεί τις σκέψεις του και να έχει συντροφιά! Τέλος,πιστεύω πως το βιβλίο είναι συναρπαστικό και αξίζει να αφιερώσει ο καθένας απο μας λίγη ώρα διαβάζοντας το!
"Ο Τζαπάρ,ένα παιδί σαν όλα τα παιδιά από κάποια γειτονιά του κόσμου,θα σκαρφαλώσει το δρόμο του δικού του ονείρου...! Εμένα προσωπικά με εντυπωσίασε πολύ πώς ο Τζαπάρ θέλησε να γίνει κι αυτός "αληθινόπαιδι" σαν τα αλλα, ευχήθηκε να έχει ένα δικό του βιβλίο, τις δικές του σκέψεις, να πάει στο σχολείο,να μάθει γράμματα,ανάγνωση...να μιλά όμορφα,και ποιος ξερει...ίσως να γινει και λίγο πιο "σοφός"!Με εντυπωσίασαν αυτά τα λόγια του βιβλίου διότι τα παιδιά του σύγχρονου κόσμου,πετάνε,σκίζουν ή καίνε τα βιβλία τους, ενώ ο μικρος Τζαπάρ ήθελε μονάχα ΕΝΑ βιβλίο στο οποίο να μοιραστεί τις σκέψεις του και να έχει συντροφιά! Τέλος,πιστεύω πως το βιβλίο είναι συναρπαστικό και αξίζει να αφιερώσει ο καθένας απο μας λίγη ώρα διαβάζοντας το!
Και ο Αιμίλιος Τσεσμεζής :
"Το αγαπημένο μου σημείο στο βιβλίο ήταν όταν ο Τζαπάρ χόρευε μαζί με την Αλέξια στο παγοδρόμιο κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού,τον οποίο και κέρδισαν .Μου άρεσε επίσης που ο Τζαπάρ έγινε στο τέλος σπουδαίος χορευτής και είχε μια καλύτερη ζωή μαζί με την οικογένειά του"
Μιλώντας για τα θέλω του Τζαπάρ και τα εμπόδια που συναντά, κάναμε και την πρώτη μας καλλιτεχνική δημιουργία
Επόμενο βιβλίο για ανάγνωση:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου