Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

θέλω να πάω στην ξενιτιά



ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ  [σχετικά με την ξενιτιά και τη μετανάστευση ].

 


Σαν τον μετανάστη » Γ. Νταλάρας


“ Το τραγούδι της ξενιτιάς”      Θεοδωράκης-Θαλασσινός-Μπιθικώτσης


 


» Μιλώ για τα παιδιά μου» Βίκυ Μοσχολιού από τους «Μετανάστες» του Γιάννη Μαρκόπουλος


 

παραδοσιακό-Καλλιόπη Βέττα 



ΕΡΓΑΣΙΑ 
Να γράψετε ένα κείμενο στο οποίο θα εκφράζετε τις σκέψεις και τα συνασθήματά σας για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει τόσο ο μετανάστης όσο και τα πρόσωπα που αφήνει πίσω του.

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

Κωακόν λεξικόν

 
Α
Αγουμάς:κοτέτσι
Αζάκουπας:σβέρκος
Αλισφακιά:φασκόμηλο
Άλυθας:αγριοσυκιά
Απότικο:αυγὀ κλούβιο
Αχινοπόδι:είδος φυτού
Β
Βαζάνες:μελιτζάνες 
Βούης:κουκουβάγια
Γ
Γειτονεύω: κάνω επίσκεψη σε κάποιον
γιαρένης:φίλος
γρουλί:γουρούνι
γρουλάτσι:γουρουνόπουλο
Δ
Δρέμω:τρέχω
Δουά:εδώ
E

Z

H

Θ

Θωρώ:βλέπω
I
Ιλάμη :απόφαση

Κ 
Καζζικλής:ζαβολιάρης
Καζίκι:σίδερο για να μη φύγει το ζώο
Καλομάζαλος:καλορίζικος
Κιλιμούντρα:κατηφόρα
καϊράτι:υπομονή
Καταπότης: μικρό ρυάκι
κατούνα:νοικοκυριό
Κατσέρω:διώχνω
Καφερό:μπρίκι Κουμουζής:χρυσοχόος
Κουμούλα:πεζουλάκι
Κουμούλι (το):εστία θέρμανσης (συνώνυμο: παραστιά)
Κουμπουρνιά:χτύπημα στην πόρτα
Κούνες:σπόρια,κουκούτσια
Κοντογούνι:μπουφάν
Κουνενό:ποτήρι


Λ
Λάπαρο:κρέας

Λέσπερης:γεωργός
Λουμπουνάρια:λούπινα


Μ
Μαμούκας:ανόητος

μαμολώ:εργάζομαι
Μαρκούτσο:λάστιχο ποτίσματος
Μπρούαλε:πρόβαλλε
Μεσάλι :πετσέτα
Μεσιές:δοκάρια σπιτιών στα ταβάνια
Μπουλουστρίνα:δώρο,φιλοδώρημα
Μποχάλι:μπουκάλι
Μύα:μύγα

Ν
ντεροσπάστηκα:τρόμαξα


Ξ
Ξεσπάστηκα:τρόμαξα

Ο

Π
Παλέτσα:μάλλινο χρωματιστό σεντόνι
Πανόκτις:καμινάδα
Παπούλες:ποπ κορν
Παραστιά: εστία θέρμανσης (συνώνυμο: κουμούλι)
Πλυζίνα:καρπούζι
Ποήματα:μπότες  λαστιχένιες
Πούετι:πουθενά

Ρ


Σ
Σκούρλο: αξίνα

Σοίρος: χοίρος
Σούλουνας:σωλήνας υδροροή

Τ
τραανέλι:κρίκος
τριπίαλος :ακρίδα
τσαπόστελο:ραβδί

Υ

Φ

Χ
Χαρλαύτης: άνθρωπος με μεγάλα αυτιά
Χερέλι:τσεμπέρι
χολιώ:κλαίω


Ψ
ψακί:κρύο


Ω

Τα παιδία παίζει

"Εμείς, τα παιδιά, παίζαμε στην αυλή, αν ήταν καλοσύνη. Αλλιώς, καθόμαστε πάνω στον αποκρέβατο, στην κουζίνα που 'χει ζέστη, δίπλα τους. Και τα δυο μ' αρέσανε. Στις αυλές παίζαμε το κουτσό ή τ' αγάλματα ή τις κυρίες. Στην κουζίνα παίζαμε μαμά και παιδιά ή σχολείο. Είχε κι αυτό το γούστο του, γιατί, ενώ έπαιζες, άκουγες και τις μανάδες να κουβεντιάζουνε καθώς δουλεύανε" γράφει η Ευγενία Φακίνου στο βιβλίο της  "Ἁστραδενή".  Με αφορμή το απόσπασμα που υπάρχει στο σχολικό βιβλίο,μιλήσαμε  στην τάξη για τα παραδοσιακά παιχνίδια,βρήκαμε μάλιστα πληροφορίες για αρκετά από αυτά και μετά είπαμε -γιατί όχι; ας κατέβουμε στην αυλή!
Παίξαμε λοιπόν όλοι μαζί
 Αγάλματα



μαντιλάκι