Κυριακή 20 Μαρτίου 2016

Από το ζεύγνυμι...στις ιστορίες με Ζ



 Να γράψετε μια μικρή ιστορία με λέξεις που αρχίζουν από  το γράμμα ζ και να συμπεριλάβετε σε αυτές  όσες περισσότερες λέξεις μπορείτε από τον λεξιλογικό  πίνακα αυτής της  7ης ενότητας των αρχαίων ελληνικών.   

Έτοιμη η ιστορία της Ειρήνης Κώστογλου  (που περιέχει και αναφορές στη σημερινή πολιτική κατάσταση χαχα!)

                                           Η Ζουμπουλία και ο Τσίπρας
    Μια φορά και έναν καιρό ήταν η Ζουμπουλία που ήταν φτωχή και μόνη. Η Ζουμπουλία αγανακτισμένη αποφάσισε '' Τέλος το αποφάσισα!Ποιος Τσίπρας;Μας έκοψε την σύνταξη, το εφάπαξ. Δεν μου περισσεύουν ούτε για φαγητό . Έχω χάσει δέκα κιλά έκοψα τα ζυμαρικά ,τις ζύμες ,τα ζαχαρωτά ,την ζάχαρη γιατί κοστίζουν. Ακόμα και με το τρακτέρ πήγα στην Αθήνα ...χωρίς αποτέλεσμα! Τέλος.Θα πάω στη ζούγκλα. Χωρίς λογαριασμούς, χωρίς τίποτα.''
  Και πήγε η Ζουμπουλία στην ζούγκλα έχτισε την καλύβα της, υιοθέτησε μια ζέβρα και έζησε μια ήρεμη ζωή.
   Μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα η Ζουμπουλία ,πήγε να πιάσει ένα ζώο και γνώρισε τον Ζορό ο οποίος της έκανε πολλά κοπλιμέντα και της κοκκίνισαν τα ζυγωματικά. Ο Ζορό και η Ζουμπουλία χόρευαν ζούμπα μέχρι το πρωί. Όμως ο Ζορό ήταν πολύ ζηλιάρης. Η Ζουμπουλία είχε να διαλέξει ανάμεσα στον ζηλιάρη Ζορό και στην ελεύθερη ζωή της. Στο τέλος αποφάσισε να λύσει τον ζυγό που τους ένωνε. Έτσι η Ζουμπουλία έφτιαξε έναν κήπο από ζουμπούλια για να ξεπεράσει τον Ζορό .
Όμως δεν κατάφερε να τον ξεπεράσει και  αποφάσισε να γυρίσει πίσω στην Αθήνα. Έτσι,
''Ξανά πίσω στην Ελλάδα και στον Τσίπρα''!


Για μια επεισοδιακή μέρα γράφει η Ντανιέλα Λάμα:

                                               Μια τρελή τρελή  μέρα
  Ένα Σάββατο αποφασίσαμε με την οικογενειά μου να πάμε μια μικρή εκδρομή στο ζωολογικό κήπο.Όταν μπήκαμε στο αμάξι,όλοι βάλαμε τη ζώνη ασφαλείας.Στο δρόμο σταματήσαμε σε ένα ζαχαροπλαστείο και εγώ πήρα μια τυρόπιτα,γιατί δε μου αρέσουν τα ζαχαρωτά.Όταν φτάσαμε στο ζωολογικό κήπο,έκανε πολλή ζέστη.Ήταν ωραία μέρα,ο ήλιος έλαμπε και τα παρτέρια ήταν ανθισμένα με ζουμπούλια.Ο κήπος είχε πάρα πολλά ζώα,αλλά εμένα μου άρεσε η ζέβρα λόγω του χρώματός της (άσπρο-μαύρο) .Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που ήμουν έτοιμη να χορέψω ζούμπα.Σε μια γωνία του κήπου υπήρχε ένα κιόσκι, στο οποίο η κυρία Ζουμπουλία έφτιαχνε μαλλί της γριάς με ζάχαρη και το πρόσφερε στα παιδιά.Όλος ο ζωολογικός κήπος θύμιζε μια μικρή ζούγκλα.Ήταν και ένας ελέφαντας με πολλά ζουζούνια γύρω του,αλλά αυτόν δεν φαινόταν να ενοχλείται.
  Το απόγευμα και αφού περάσαμε πάρα πολύ ωραία,η μαμά μου μάς ετοίμασε ζυμαρικά από χειροποίητη ζύμη για το βραδυνό μας φαγητό.Ενώ περιμέναμε  να ετοιμαστεί το φαγητό, ο μπαμπάς μου με μάθαινε τάβλι,αλλά το ζάρι έπεφτε συνέχεια έξω και με έπιανε ζήλια και θυμός επειδή δεν τα κατάφερνα.Την ίδια ώρα στην τηλεόραση ότι η ζεύξη Ρίου-Αντιρρίου έκλεισε λόγω τεχνικών προβλημάτων και οι οδηγοί περίμεναν πολλές ώρες για να περάσουν.Η βραδιά μας τέλειωσε βλέποντας την αγαπημένη ταινία της μαμάς μου με πρωταγωνιστή τον Ζορρό.Ενώ θα πηγαίναμε για ύπνο,ένας ζουρλός είχε βάλει την μουσική στο τέρμα και δε μας άφησε να κοιμηθούμε!

Ο Δημήτρης Μιμερίνης εμπνεύστηκε την παρακάτω ιστορία:


Η κυρία Ζουμπουλία
     Μια μέρα που είχε πολλή ζέστη η κυρία Ζουμπουλία,η διάσημη σύζυγος του Ζορό , αποφάσισε να πάει στο λιβάδι να κόψει ζουμπούλια. Δυστυχώς δεν μπορούσε να κόψει τα χρωματιστά ζουμπούλια, αφού στο λιβάδι υπήρχαν πολλά ζουζούνια . Η καημένη, έπρεπε να κάνει κάτι και έτσι πήρε μια πράσινη ζώνη που βρήκε στο λιβάδι και άρχισε να την κουνά στον αέρα για να φοβηθούν τα ζουζούνια .Ξαφνικά είδε μια θυμωμένη ζέβρα και άρχισε  να τρέχει. Η κυρία Ζουμπουλία φοβόταν για την ζωή της. Μετά από πολύ τρέξιμο ξεκουράστηκε σε ένα εστιατόριο κοντά στην ζούγκλα.  Εκεί ήπιε ένα φλιτζάνι καφέ με λίγη ζάχαρη και στην συνέχεια πήρε ζύμη και έφτιαξε μια πεντανόστιμη φραντζόλα ψωμί. Αφού έφαγε, έπαιξε με έναν γέρο ένα παιχνίδι με 22 ζάρια ! Ο ζουρλός γέρος έχασε και αισθάνθηκε απέραντη ζήλια για την Ζουμπουλία. Έτσι την καταράστηκε όταν ανεβαίνει σε ζυγαριές, αυτές να σπάνε και να την πονάνε τα ζυγωματικά της για μια ζωή. Η Ζουμπουλία μετά τη νίκη της, πήγε να χορέψει ζούμπα με το πρώτο ζώο που βρήκε μπροστά της.

 Για μια λάθος ζέβρα γράφει ο Ηλίας Μαστρογιώργης:


Η λάθος ζέβρα
Μία ζεστή μέρα μια ζουρλή ζέβρα χόρευε ζούμπα στην ζούγκλα. Αυτό το ζώον έτρωγε ζουζούνια, ζουμπούλια, ζυμαρικά, ζαχαρωτά, ζάχαρη, ζύμη  και ό,τι άλλο έβλεπε  μπροστά της. Αυτή η ζέβρα έπιανε τα ζυγωματικά της, όταν παρίστανε τον Ζορρό, γιατί όπως είπαμε και πριν αυτή η ζέβρα ήτανε ζουρλή. Στο δάσος είδε τη Ζουμπουλία, τη ζέβρα, να ανεβαίνει στη ζυγαριά και να παίζει ζάρια με μια άλλη ζέβρα. Αυτή τη ζέβρα τη λέγανε Ζωή και βαριόταν τη ζωή της. Η Ζωή ζήλευε την άλλη ζέβρα και τη Ζουμπουλία, για αυτό στο τέλος η Ζουμπουλία και η άλλη ζέβρα που την λέγανε Ζηνοβία την σκότωσαν.





Ενώ η   Αστερούλα Μάγκου γράφει για την αγάπη μιας ζέβρας και του Ζαχαρία της...



                                
                                             Η ΖΕΒΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΖΑΧΑΡΙ ΖΑΚΕΤΑ
    Μια φορά και έναν καιρό βαθιά μέσα στην ζούγκλα ζούσε μια ζέβρα με ζαχαρί ζακέτα. Της άρεσε να τρώει ζαχαρωτά με πολλή πολλή ζάχαρη κάθε μέρα. Όμως πλήρωσε το τίμημα της, όταν μια μέρα αποφάσισε να ανέβει στην ζυγαριά. Όταν είδε τα κιλά της ζουρλάθηκε και σταμάτησε να τρώει ζυμαρικά και ζαχαρωτά και άρχισε να τρώει σαλάτες και να χορεύει όλοι την ημέρα ζούμπα. Μια ζεστή μέρα μια καινούργια ζέβρα μετακόμισε στην ζούγκλα. Είχε φοβερά ζυγωματικά και όλοι την ζήλευαν. Το όνομα της ήταν Ζουμπουλία. Το αγόρι της ζέβρας με την ζαχαρί ζακέτα που τον έλεγαν Ζαχαρία ερωτεύτηκε τη Ζουμπουλία και αποφάσισε να την κάνει γυναίκα του. Όταν το έμαθε αυτό η ζέβρα με την ζαχαρί ζακέτα ζουρλάθηκε από τη ζήλια της και πήγε να της μιλήσει.
     -Είσαι ένα ζώον,της είπε
    -Τι μιλάς μωρή ζαβή; Που αν σε ψήσουμε θα γίνεις κέικ; Ούτε ζύμη να ήσουν δηλαδή.
           Τότε πετάχτηκε από τους θάμνους ο Ζορρό ένα μικρό ζουζούνι με καπάκι για καπέλο και οδοντογλυφίδα για σπαθί και τους είπε:
      -Να παίξετε ζάρια και όποια κερδίσει θα παντρευτεί τον Ζαχαρία.
       Η Ζουμπουλία κέρδισε και παντρεύτηκε τον Ζαχαρία. Τότε η ζέβρα με την ζαχαρί ζακέτα κλαίγοντας από την στενοχώρια της πήγε και μίλησε στην καλύτερη της φίλη. Τότε η Ζηνοβία( η φίλη της ζέβρας) που ήταν φοβερό ζαρκάδι πήγε στην αγέλη της και της είπε ένα ωραίο σχέδιο. Αυτό το σχέδιο έγινε πραγματικότητα την επομένη μέρα, όταν όλες οι ζέβρες (εκτός από την ζέβρα με την ζαχαρί ζακέτα) ήταν κάτω από τον ζαρκαδικό ζυγό.