Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2017

Ο παππούς και το εγγονάκι Λ.Τολστόι



Ας ακούσουμε το μικρό διήγημα  του Τολστόι, έτσι όπως το αφηγούνται τα παιδιά:

και ας δούμε το φύλλο εργασίας τους:


1.                                1. Αν ο παππούς αντιδρούσε στη συμπεριφορά του ζευγαριού, τι πιστεύετε ότι θα έλεγε; Δώστε φωνή στον παππού:

 







Καταγράψτε τα συναισθήματα σας  για τους δικούς σας παππούδες και γιαγιάδε


Δε θα ήθελα να είναι γέρος και να πεθάνει ο παππούς μου.Αλλά έτσι είναι η ζωή και για αυτό σκέφτομαι να περνάω καλά την κάθε στιγμή μαζί του και να μην είμαι θλιμμένος μπροστά του.Του φέρομαι καλά και τον αγαπάω.
                                                     Αντώνης Αγγέλοβ

Εμείς οι νεότεροι πρέπει να σεβόμαστε τους μεγαλύτερους γιατί  εχουν ακόμα δικαίωμα στη ζωή και όχι να τους απομονώνουμε επειδή έχουν γεράσει.  
                                                          Άγγελος Γεωργαράς
 
Την  αγαπάω πάρα πολύ επειδή πάντα βρίσκει χρόνο για μένα και πάντα μου δίνει συμβουλές,πηγαίνουμε βόλτα, μου αγοράζει και κανένα γλυκό,πατατάκια,παγωτό  κ.ά.Τη βοηθάω στα ψώνια.Δε θέλω να πάθει κάτι κακό.Το ξέρω ότι θα πάθει κάτι κακό,αλλά δεν θέλω να το πάθει σύντομα. 
                                                    Ευγένιος Αντόνοβ

  Νιώθω πολύ τυχερός που έχω λάβει αγάπη και από τους γονείς της μητέρας μου και από τους γονείς του πατέρα μου. Επίσης αισθάνομαι  πώς μπορώ να βασιστώ πάνω τους και να τους εμπιστευτώ οποιοδήποτε πρόβλημά μου στο μέλλον. 
                                                                   Στέφανος Διακονικολής

  Δεν πρέπει να φερόμαστε με άσχημο τρόπο στους παππούδες και στις γιαγιάδες μας ,γιατί δεν θα τους έχουμε για πολύ ακόμη.Πρέπει να τους αγαπάμε και να τους σεβόμαστε, γιατί όταν θα φτάσουμε κι όλοι εμείς στην θέση τους θα θέλαμουμε να μας αγαπάνε τα εγγόνια μας.Τους δικούς παπούδες και γιαγιάδες τους αγαπώ υπερβολικά.
                                                                Αργυρώ Γεωργίου

 Τα ασυναισθήματα μου για τους παππούδες μου και τις γιαγιάδες μου είναι τρυφερά και χαρούμενα.Τους αγαπάω πολύ,τους εκτιμάω,τους σέβομαι και τους ευχαριστώ για όλα αυτά που μου έχουν προσφέρει.Κρατάω όλες τις ωραίες αναμνήσεις που έχω περάσει μαζί τους. Ελπίζω να τους  έχω για πάντα. 
                             Αντώνης Γαβρέλλης 





Εγώ τη γιαγιά μου την αγαπώ πολύ. Την  φροντίζω και την βοηθάω ,όταν με χρειάζεται με τις δουλειές του σπιτιού. Τη νοιάζομαι πολύ και μου αρέσει να την κάνω να χαμογελάει. Επίσης ,όταν έχει μια δυσκολία προσπαθώ να την κάνω να νιώσει όμορφα.  
                                                                                                                            Θεοδώρα Πετρή 




Λυπάμαι τον παππού και τη γιαγιά μου, γιατί είναι μεγάλοι και δεν μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα. Θέλουν βοήθεια. Αλλά εμείς δεν είμαστε εκεί ,γιατί μένουν στο εξωτερικό και πάμε και τους επισκεπτόμαστε κάθε χειμώνα. Όταν πάμε προσπαθώ να τους κάνω παρέα. Με τον παππού μου παίζω σκάκι και με τη γιαγιά μου φτιάχνουμε γλυκά.   
                                                                                                                Σάρα Μιλίκοβιτς





Τους  αγ απώ  πάρα πολύ. Όταν τους βλέπω έχω μεγάλη χαρά και θέλω να τους δώσω μια μεγάλη αγκαλιά για να τους δείξω την αγάπη μου. Πάντα έχω μεγάλη ανυπομονησία να μάθω τα νέα τους και να συζητήσουμε
                                                                                                            Μαρία Μυρωνίδη






Για μένα οι παππούδες και οι γιαγιάδες μου είναι τόσο σημαντικοί όσο και οι γονείς μου. Τους αγαπώ και τους σέβομαι  πάρα πολύ. Μου αρέσει να περνάω χρόνο μαζί τους και με συμβουλεύουν πάντα, όταν  αντιμετωπίζω δυσκολίες, αφού οι εμπειρίες που έζησαν τους έχουν κάνει σοφούς. Επιπλέον, δεν μου χαλούν ποτέ κανένα χατίρι και ικανοποιούν πάντα τις επιθυμίες  που οι γονείς αρνούνται. Εύχομαι να είναι πάντα γεροί και να τους έχω δίπλα μου!                                                    Άγγελος Παρβαντώνης





Στη ζωή κάθε παιδιού οι παππούδες και οι γιαγιάδες κατέχουν μια πολύ σημαντική θέση. Έτσι και για μένα οι παππούδες και οι γιαγιάδες μου είναι σαν δεύτεροι γονείς μου. Ζουν και οι τέσσερις στη Λιβαδειά από όπου κατάγεται η οικογένεια μου. Όταν ήμουνα μικρός ήταν αυτοί που με φρόντιζαν όταν οι γονείς μου έλειπαν. Ήταν αυτοί που μου κρατούσαν το χέρι με αγάπη και μου άρεσε να περνάω χρόνο μαζί τους. Ήταν αυτοί που μου έδιναν κρυφά λιχουδιές, όταν η μαμά μου έλεγε όχι. Το ότι βρισκόμαστε μακριά  προξενεί λύπη όχι μόνο σε μένα αλλά και σε εκείνους. Γι αυτό καθημερινά τους τηλεφωνώ για να μαθαίνω  τα νέα τους και να τους λέω τα δικά μου. Δεν παύω  να τους αγαπώ όσο μακριά και αν είναι και περιμένω με ανυπομονησία τις γιορτές για να  τους δω .                                                                                 Χάρης Παπαχαραλάμπους 





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου