Τι τραβάνε και αυτοί οι ήρωες του Ευριπίδη… Δε φτάνει που το ζεύγος
χωρίστηκε από τις μηχαρορραφίες των
θεών,17 χρόνια αργότερα συναντιούνται στην Αίγυπτο, αλλά δεν αναγνωρίζονται! Θες
ο χρόνος ,ο γλύπτης των ανθρώπων
παράφορος, Θες η άτιμη προσκόλληση στο
φαίνεσθαι κάνουν τους ήρωες να κοιτάζονται
σιγοτραγουδώντας από μέσα τους: «σε έχω δει κάπου, κάπου σε ξέρω…» Στη συνέχεια
βέβαια η Ελενίτσα (θηλυκό μυαλό βλέπετε) αναγνωρίζει πρώτη τον άντρα της, τον
αγαθούλη Μενέλαο και ακολουθούν εκδηλώσεις συζυγικής τρυφερότητας και
ευτυχίας. Δακρύζουν από χαρά, εύχονται αμοιβαία αιώνια ευτυχία, ανακαλούν
παλιές αναμνήσεις και μιλούν για το γάμο τους.Αν η χαρά τους εκφραζόταν με ένα
τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό; Οι μαθητές του Γ4 επιλέγουν τραγούδια που θα
αφιέρωνε ο Μενέλαος στην Ελένη και αντιστρόφως. Ας τα δούμε ή μάλλον ας τα ακούσουμε. Ο Χρήστος Παρβαντώνης προτείνει:
Η Μαρία Πλατέλλα:
Η Βανέσα:
η Βάγια
O Άλεξ:
Η Μαρία Πλατέλλα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου