Ενώ εσύ κοιμόσουν...

Πώς να μιλήσεις στα παιδιά (που λέει και το τραγούδι). Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα...
Πώς διαχειρίστηκαν οι μαθητές την πρωτόγνωρη εμπειρία του εγκλεισμού;Τι ένιωσαν,πώς πέρασαν τις ώρες τους;Μια προσπάθεια να αποτυπωθούν όλα αυτά  με κάποιο τρόπο αποτελεί αυτή η ανάρτηση.
Εννοείται πως συζητήσαμε στη σχολική αίθουσα για όλα αυτά (για τα θετικά και τα αρνητικά της καραντίνας) και μέσω μιας δραστηριότητας προσπαθήσαμε να ξεκλειδώσουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους.

Τα γραπτά που ακολουθούν προέκυψαν μετά την προβολή της ταινίας μικρού μήκους "Ξύπνα"

  και το ερώτημα:

Αν υπήρχε μία πανδημία,στην οποία όσοι νοσούσαν έπεφταν σε λήθαργο  τι θα τους λέγατε ότι συνέβη τις μέρες που κοιμόντουσαν; (τι άλλαξε, τι έκανε  ο κόσμος, πώς νιώσατε κτλ)

    Αγαπητέ φίλε,

Όσο εσύ κοιμόσουν ο κόσμος άλλαξε… Η κανονικότητα και τα όρια του φυσιολογικού έπαψαν να ισχύουν πια. Η Ελλάδα ήταν μία χώρα που είχε πέσει σε χειμερία νάρκη. Κόσμος είχε εγκαταλείψει τις δουλειές του και είχε πέσει σε κώμα. Παρακολουθούσαμε περιστατικά που άνθρωποι κοιμούνταν πάνω στα γραφεία τους, στις δουλειές τους και στους δρόμους. Εκείνη η αποφράδα μέρα,που ο κόσμος μας θύμιζε μέρες της Πομπηίας  ήρθε… Πάντα για μένα ήταν ένας εφιάλτης να βλέπεις κόσμο να κοιμάται για δύο συνεχόμενους μήνες, χωρίς να κάνει τίποτα, να έχει κλείσει τους διακόπτες, να ξέρεις απλά πως είναι ζωντανός, αυτός ο ουσιαστικά νεκρός κόσμος. Λίγοι ήταν εκείνοι που είχαν μείνει ξύπνιοι…. Ενώ ο κόσμος κοιμόταν κάποιος βρήκε την ευκαιρία να τους εκμεταλλευτεί, έτσι κι αλλιώς πάντα αυτό ήταν το όνειρο τους, να έχουν κόσμο κοιμισμένο… Υπήρχαν όμως και άνθρωποι που προσπάθησαν να μας σώσουν, αλλά ήταν μάταιο. Όσο κι αν προσπαθούσαν να μας σώσουν το πρόβλημα δεν λυνόταν, ήταν σαν τη Λερναία Ύδρα, έκοβες ένα κεφάλι φύτρωνε άλλο. Μια μέρα όμως ένας άνθρωπος πραγματικά πολύ έξυπνος είχε ένα σχέδιο. Ο  ιός ήταν μεταδοτικός, κολλούσες ακόμη και όταν βρισκόσουν δίπλα σε κάποιο άτομο που είχε πέσει σαν αρκούδα σε χειμερία νάρκη. Έτσι λοιπόν, τους κάλεσε για ένα συνέδριο και τους έφερε σε επαφή με ένα άτομο που κοιμόταν. Όλοι εκείνοι κοιμήθηκαν και ο κόσμος ξύπνησε πιο νωρίς. Όταν ξύπνησαν ο κόσμος πάλι αναστήθηκε και πήραν την κατάσταση πάλι στα χέρια τους. Έμαθαν ποιος ήταν πραγματικά ο εχθρός τους και σταμάτησαν πλέον να πιστεύουν εκείνους τους ‘’τυράννους ‘’, όπως βλέπουμε και στην Αρχαία Ελλάδα. Οι τύραννοι είναι άνθρωποι που συνήθως γίνονται ιδιαίτερα συμπαθείς από τον κόσμο, όμως στην πρώτη ευκαιρία τους εκμεταλλεύονται.  

                                                                       Ελευθερία Ραπατζίκου (Α4)

                                          (Φωτο: Κουμιανού Μαρία, Λήμνος)

   Όσο εσύ κοιμόσουν, ο κορωνοιός τελείωσε. Ωστόσο εσύ έχασες τα γενέθλια σου και γενικά έχασες πολλά πράγματα από τη ζωή σου, όπως το σκάκι που είναι ένα από τα αγαπημένα σου αθλήματα. Επίσης έχασες ώρες από το παιχνίδι με τους φίλους σου και πολλές ώρες που θα ήσουν μαζί με την οικογένεια σου. Εμείς μείναμε δύο ολόκληρους μήνες κλεισμένοι μέσα στο σπίτι χωρίς σχολείο. Ίσως να σου ακούγεται θαυμάσιο πρώτον γιατί δεν θα άκουγες τη μαμά σου κάθε πρωί να σου λέει: «πρέπει να ξυπνήσεις για να πας στο σχολείο» και δεύτερον θα είχες  πιο χαλαρό διάβασμα και καθόλου διαγωνίσματα. Εσύ όμως κοιμόσουν και δεν κατάλαβες τίποτα. Όταν ξύπνησες ήταν πια αργά για να απολαύσεις όσα σου είπα παραπάνω.

                                                                      Κωνσταντίνος Σπυρόπουλος(Α4)