ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΔΗΣΗ: Ψαροντουφεκάς στο 1ο Γυμνάσιο Κω

Δεκαεξάχρονος ψαροντουφεκάς, αρματωμένος, πολεμιστής σωστός, κατέφτασε σήμερα στο σχολείο μας! Διαδόθηκε αμέσως η φήμη ότι τον λένε Άρη, αλλά δεν έχει πιάσει ψάρι! Μαθητές  γεμάτοι περιέργεια, συνέρρευσαν  στη βιβλιοθήκη, για να  γνωρίσουν τον άνθρωπο που τον έφερε ως εκεί: Τη συγγραφέα  Ελένη Σβορώνου!

  Γιατί πρέπει να σας πούμε ότι  «ο Ψαροντουφεκάς» δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο, αλλά  ο ήρωας του βιβλίου της Ελένης  Σβορώνου που επισκέφθηκε σήμερα το σχολείο μας και  η αφορμή για μια όμορφη συνομιλία μαζί της.

Λίγα λόγια για το βιβλίο:  Ήρωας είναι ο Άρης ένα αγόρι 16 χρονών που τα καλοκαίρια επισκέπτεται το νησί των παππούδων του με τους οποίους έχει μια ιδιαίτερη σχέση. Αγαπά πολύ το ψάρεμα στα μυστικά του οποίου (και όχι μόνο) τον έχει μυήσει ο παππούς του. Ο Άρης φέτος εφοδιασμένος  με ψαροντούφεκο αναμετριέται με τη Θάλασσα και τα στοιχεία της, με τους φίλους και τις επιλογές του, γνωρίζει ένα κορίτσι, έρχεται σε επαφή με την απώλεια ,ωριμάζει.

Ένα βιβλίο που σε μεταφέρει σε κάποιο από τα ελληνικά νησιά, με το αεράκι να ανεμίζει τα μαλλιά σου και την αρμύρα της θάλασσας να ποτίζει το δέρμα σου. Ένα βιβλίο που σου μεταδίδει την αγάπη για τη φύση. Μπορεί ο τρόπος γραφής να είναι ιδιαίτερος, ποιητικός, αλλά  αυτό κάνει το βιβλίο ξεχωριστό.

Διαβάζεται από μικρούς και μεγάλους αναγνώστες.

Τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης της Β΄ Γυμνασίου συναντήσαμε  τον «Ψαροντουφεκά» τρεις φορές ως τώρα. Η πρώτη ήταν όταν κατά μόνας διαβάσαμε  το βιβλίο.

Η δεύτερη, όταν συναντηθήκαμε ως ομάδα και ανταλλάξαμε απόψεις για το περιεχόμενο και τον τρόπο γραφής του. Η τρίτη ήταν η σημερινή που γνωρίσαμε τη συγγραφέα.

Η αρχή έγινε με  παιχνίδια γνωριμίας για να ζεσταθεί η ομάδα. Στη συνέχεια η κ. Σβορώνου θέλοντας να δείξει ότι ο καθένας μας έχει μια ιστορία να πει ,μας χώρισε σε ζευγάρια και μας ανέθεσε να ξεκινήσουμε  μια φανταστική ιστορία, την οποία συμπλήρωνε και συνέχιζε το ταίρι μας. Αυτής της  ιστορίας  κληθήκαμε στη συνέχεια να αποτυπώσουμε τα στοιχεία στο χαρτί :Συγγραφέα, εκδοτικό οίκο, εικόνα, ελκυστική περίληψη. Έτσι δημιουργήσαμε τα δικά μας εξώφυλλα και αφού τα διαβάσαμε στην ομάδα διαπιστώσαμε ότι τα θέματα ήταν ποικίλα: Τι περιπέτειες, τι ταξιδιωτικά, τι μελλοντολογικά, τι βιογραφίες, τι οικολογικά,  σκαρφίστηκε το μυαλουδάκι μας! Μάλιστα ψηφίσαμε αυτό που θα βρίσκαμε πιο ενδιαφέρον στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και συζητήσαμε με ποια κριτήρια επιλέγουμε ένα βιβλίο (εξώφυλλο, γνώμη φίλων, κριτικές, ενδιαφέροντα κτλ).

Στη συνέχεια συζητήσαμε για το περιεχόμενο του βιβλίου. Για τη σχέση του πρωταγωνιστή με τους παππούδες του, για τα παιχνίδια με τους φίλους και την ανάγκη των νέων να γίνουν αποδεκτοί από την παρέα τους, να ανακαλύψουν τις δυνατότητες τους ,αλλά και την επιλογή να αποστασιοποιηθούν από τη μάζα και το τίμημα που αναγκάζονται πολλές φορές να πληρώσουν (μοναξιά).Άλλα θέματα που συζητήθηκαν  είναι ο σεβασμός στη φύση και τα στοιχεία της, το θέμα της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου και η διαχείριση του ,ενώ τονίστηκε παράλληλα  ότι κανένας δεν  ξεχνιέται …ζει στις αναμνήσεις μας (όπως ο ελίχρυσος φύτρωσε στον τάφο του παππού).Ιδιαίτερη αναφορά έγινε  στη φωνή της συνείδησης που ελέγχει για τις πράξεις μας (όπως το δαιμόνιο του Σωκράτη) και έτσι καταλάβαμε περισσότερο την άλλη αφηγηματική φωνή του βιβλίου,τη Θάλασσα.

Η κα Σβορώνου με την αμεσότητα που τη διακρίνει προσέγγισε τα παιδιά και κατάφερε να τα κάνει τα μοιραστούν  μαζί μας κρυφές σκέψεις, επιθυμίες, προβληματισμούς. Τέλος, με αφορμή το ερωτικό σκίρτημα του Άρη για τη Μαριάννα, μια κοπέλα με ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό (τραύλισμα) συζητήσαμε για τα στοιχεία που μας γοητεύουν σε έναν άνθρωπο.Memento mori έγραφε το τατουάζ της Μαριάννας και η κα Σβορώνου μας ζήτησε να γράψουμε το δικό μας μότο ζωής. Πίστη, ελπίδα, αγάπη, συνεχής προσπάθεια κ.ά. γράφτηκαν στο χαρτί.Και με αυτά τα αισιόδοξα μηνύματα ολοκληρώθηκε η  σημερινή συνάντηση.

Είμαι σίγουρη όμως ότι  «Ο ψαροντουφεκάς» θα διαβαστεί ξανά και ξανά …

Ευχαριστούμε την κα Ελένη Σβορώνου για όσα μοιράστηκε μαζί μας.

Ευχαριστούμε τη Διεύθυνση του Σχολείου και τον Σύλλογο Γονέων  του σχολείου μας που ενισχύουν  τέτοιες δράσεις σαν τη σημερινή.