Βίντεο ευαισθητοποίησης για την Παγκόσμια ημέρα ψυχικής υγείας

   Με τους μαθητές του τμήματος Β1 εργαστήκαμε και δημιουργήσαμε το παρακάτω βίντεο.

Αφορμή στάθηκε η ηρωίδα από το διήγημα του Διαμαντή Αξιώτη ¨Η Αννα του Κλήδονα" 

και ο Γιαννούλης Χαλεπάς.

Μπορείτε να δείτε το βίντεο : 

Ένα προικοσύμφωνο του 19ου αιώνα

 Στην ανάρτηση  αυτή θα βρείτε τις απαντήσεις των μαθητών σε  φύλλα εργασίας που δημιουργήθηκαν με σκοπό να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε και να αναλύσουμε ένα προικοσύμφωνο του 19ου αιώνα, Μέσα από δραστηριότητες, θα διερευνήσουμε το νόημα, τους στόχους και τις αξίες που εκφράζονται στο κείμενο, αναπτύσσοντας παράλληλα την κριτική μας σκέψη και τη συνεργασία μέσα στην τάξη.Τα φύλλα εργασίας έχουν σχεδιαστεί ώστε να είναι διαδραστικά και δημιουργικά, με ερωτήσεις, ασκήσεις κατανόησης, λεξιλογίου και παραγωγής γραπτού λόγου.

Προικοσύμφωνο

Αριθμός Συμβολαίου: 10760
Ποσό προίκας: 3.750 δραχμές

       Στη Λάρισα, στη συνοικία Καζγανή, στο ιδιόκτητο κατάστημα του Ν. Ριζοπούλου, σήμερα, Σάββατο 17 Νοεμβρίου 1890, το απόγευμα, ενώπιον εμού, του συμβολαιογράφου Λαρίσης Αγαθάγγελου Ιωαννίδη, κατοίκου της πόλης, και παρουσία των μαρτύρων Παναγιώτη Ζαφειρόπουλου, άνεργου, και Πέτρου Γκανά, δικαστικού κλητήρα, αμφότεροι κάτοικοι Λάρισας, γνωστοί σε μένα, Έλληνες πολίτες, ενήλικοι και χωρίς συγγένεια με μένα ή μεταξύ τους, εμφανίστηκαν αφενός ο παπα-Δημήτριος Βησσαρίωνος, ιερέας, και η σύζυγός του Σταμουλιώ, κόρη του Χατζή Ιωάννη Τσαούση, νοικοκυρά, και αφετέρου ο Ευθύμιος Πετρόπουλος, οινοπνευματοπώλης, όλοι κάτοικοι Λάρισας, και συμφώνησαν τα εξής:

     Ο πρώτος, δηλαδή ο ιερέας Δημήτριος Βησσαρίωνος και η σύζυγός του Σταμουλιώ, έχοντας κόρη σε ηλικία γάμου, ονόματι Ζωή, και επιθυμώντας να την αποκαταστήσουν σύμφωνα με τους ιερούς κανόνες της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας μας, συμφώνησαν σήμερα με τον δεύτερο, τον Ευθύμιο Πετρόπουλο, να του δώσουν την κόρη τους Ζωή για νόμιμη σύζυγο, ώστε να τελεστεί το μυστήριο του γάμου μέσα σε τέσσερις (4) ημέρες από σήμερα.

    Για τον σκοπό αυτό, παρέδωσαν σήμερα στον μελλονύμφιο, Ευθύμιο Πετρόπουλο, ως προίκα της κόρης τους, διάφορα ρούχα, ενδύματα, κοσμήματα, έπιπλα, οικιακά σκεύη και άλλα είδη, σύμφωνα με κατάλογο που συντάχθηκε μεταξύ τους, συνολικής αξίας 2.126 δραχμών.

   Επιπλέον, η μητέρα της νύφης, Σταμουλιώ, σύζυγος του παπα-Δημήτρη, παρέδωσε ως προίκα και μία οικία αξίας 1.624 δραχμών, που βρίσκεται στη συνοικία Καϊλιά της Λάρισας, με όλα τα παραρτήματά της, εξαρτήματα και το οικόπεδο, οριζόμενη από τα όρια των Αθανασίου Μιχαηλίδου, Χουρσίτ Κάλφα, Σελήμ Αγά Καραλάρ Αγασί και δημόσιο δρόμο.

    Η οικία αυτή ανήκει στην ίδια από αγορά βάσει του υπ’ αριθμ. 59 πωλητηρίου συμβολαίου του 1881, του τότε συμβολαιογράφου και ειρηνοδίκη Λάρισας Α. Μαλαχατόπουλου, το οποίο έχει νομίμως μεταγραφεί στα βιβλία του Ειρηνοδικείου Λάρισας.

    Η οικία είναι επιβαρυμένη με πρώτη υποθήκη υπέρ του Γεωργίου Ζηλιώτη, υποδηματοποιού, κατοίκου Λάρισας, για ποσό 410 δραχμών, σύμφωνα με το υπ’ αριθμ. 7730 δανειστικό συμβόλαιό μου. Το ποσό αυτό θα το καταβάλει ο ίδιος ο μελλονύμφιος, Ευθύμιος Πετρόπουλος, προς τον δανειστή, ώστε να εξαλειφθεί η υποθήκη, καθότι περιλαμβάνεται ήδη στο συνολικό ποσό της προίκας.

     Η οικία αυτή δίνεται ελεύθερη από κάθε άλλο βάρος, χρέος, υποθήκη, δικαίωμα προίκας ή άλλη αξίωση, και ο Ευθύμιος Πετρόπουλος έχει το δικαίωμα να την εκποιήσει ή να τη διαθέσει όπως επιθυμεί..

Ο δεύτερος συμβαλλόμενος, Ευθύμιος Πετρόπουλος, δηλώνει ότι παρέλαβε στην κατοχή και κυριότητα της μέλλουσας συζύγου του όλα τα προαναφερόμενα αντικείμενα —

ρούχα, κοσμήματα, έπιπλα, σκεύη και λοιπά— καθώς και την περιγραφόμενη οικία με το χρέος των 410 δραχμών προς τον Γ. Ζηλιώτη, το οποίο αναλαμβάνει να εξοφλήσει και να άρει την υποθήκη.

    Έτσι, αναγνωρίζει ότι αναλαμβάνει από  τη μελλονύμφη του Ζωή το ποσό των 3.750 δραχμών ως προίκα.

    Τους υπενθύμισα τις διατάξεις του νόμου σχετικά με τη μεταγραφή του παρόντος και τις συνέπειες της παράλειψης αυτής.

Κατόπιν, συντάχθηκε το παρόν έγγραφο, το οποίο διαβάστηκε καθαρά και δυνατά, έγινε αποδεκτό και υπογράφηκε από όλους τους παρισταμένους, εκτός από τη Σταμουλιώ, σύζυγο του παπα-Δημήτρη Βησσαρίωνα, το γένος Χατζή Ιωάννη Τσαούση, η οποία δήλωσε ότι δεν γνωρίζει γράμματα.

Οι Μάρτυρες: Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος Πέτρος Γκανάς

 αλοιλενοι                                                                 
παπάς Δημήτριος Βησσαρίωνος                   
Ευθύμιος Πετρόπουλος

 

                                                   Ο Συμβολαιογράφος:
                                                  Αγαθάγγελος Ιωαννίδης

 

 

Ραδιοφωνικά διαφημιστικά μηνύματα για την Ελλάδα

 

-Παιδια, τώρα που τελειώσαμε την ενότητα της Γλώσσας,θα χωριστειτε σε ομάδες και θα γράψετε ραδιοφωνικά μηνύματα για να διαφημίσετε την Ελλάδα.

-Κυρια, μπορούμε να βάλουμε και ήχους;

Υ.Γ.Και κάπως έτσι ο Γιάννης "κελαιδαει" σαν πουλί και η Τατιάνα με την Ερασμεια κουνούν ρυθμικά μπουκαλάκια νερού για να αποδώσουν τον ήχο των κυμάτων.

https://www.youtube.com/watch?v=XHYyoAy5r4U

Δημιουργικές εργασίες στην Άννα του Κλήδονα του Δ.Αξιώτη

 Ης το μέρ

Ένα άλλο τέλος για την ηρωίδα του κειμένου μας φαντάστηκε ο Κωστής Δημακόπουλος (Β1) και μετά από πολλές δυσκολίες και ανατροπές η Άννα βρίσκει την ηρεμία. 

 Η  Άννα είναι ένα παιδί διαφορετικό από τα άλλα. Είναι ασχημούλα, χαζούλα, ονειροπαρμένη, αφελής και ευκολόπιστη. Δεν έχει φίλους και το μόνο πράγμα που ήθελε να κάνει  στη ζωή της ήταν να παντρευτεί. Ξεκινώντας από μία μικρή λαχτάρα, το όνειρο της Άννας μετατράπηκε σε ένα ατελείωτο κυνηγητό. Έπαιρνε μέρος σε έθιμα, σε παραδόσεις, αλλά κανένα σημάδι δεν της εμφανιζόταν. Επίσης έπαιρνε πολύ στα σοβαρά ότι  οι  γυναίκες η μόνη ασχολία που επιτρέπονταν να κάνουν ήταν να παντρευτούν. Πιεσμένη από εμάς  και από άλλους συγγενείς  γινόταν συνεχώς περίγελος από τα άλλα παιδιά.

«Ο κόσμος της έγινε εύθραυστος»  εξήγησε η μαμά της Άννας στον ψυχίατρο.

«Και τι την οδήγησε στο να  περιφέρεται από φούρνο σε φούρνο σε τέτοια κατάσταση εκατό χιλιόμετρα από το σπίτι της;» τη ρώτησε.

 « Όλα άρχισαν, όταν βρήκε ψίχουλα ψωμιού δίπλα από τον Κλήδονα με τη στάχτη, όπως είναι μέρος του εθίμου που σας εξήγησα πριν»

«Νόμιζε πως ήταν ένα σημάδι του ‘Αι -  Γιάννη ,ότι αυτός που θα παντρευτεί θα είναι φούρναρης. Αμέσως στολίστηκε με ό,τι είχε και δεν είχε και βγήκε στους δρόμους να βρει τον άντρα της ζωής της» είπε η μάνα και ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο της.

«Θα γίνει καλά;» είπε μέσα από τα χείλη της

Ο  ψυχίατρος αναστέναξε και είπε «Αυτό θα το δούμε στην πορεία»

Η Άννα  τώρα κοιμόταν.’Εβλεπε φρικτούς εφιάλτες.’Εβλεπε  τον Αι- Γιάννη να την κοιτάζει και να γελάει. Εκείνη άρχισε να τρέχει με όλη της τη δύναμη στην αντίθετη κατεύθυνση. Ξαφνικά βρέθηκε στο φούρνο που έγινε το περιστατικό. Είχε μπει μέσα. Το καμπανάκι ακούστηκε βροντερά. Υπήρχαν δύο φουρνάρηδες. Ο ένας έβαζε τα ψωμιά και ο άλλος εξυπηρετούσε τους πελάτες στον πάγκο. Πλησίασε τον έναν, του έκλεισε το μάτι και τον χαιρέτησε χαριτωμένα. Εκείνος άρχισε να γελάει και να σχολιάζει  την εμφάνιση της. Ένιωσε οργή.Ένα τρέμουλο την έπιασε στα χέρια της. Η καρδιά της  χτυπούσε  δυνατά.Άρχισε  να ζαλίζεται.Ένιωθε τόσα συναισθήματα μαζί… φόβο, θυμό, ντροπή. ‘Ελεγε στον εαυτό της : «Είμαι ανίκανη, δεν θα καταφέρω τίποτα στη ζωή μου» Χωρίς για το σκεφτεί, τον χτύπησε με δύναμη στο πρόσωπο και τον έριξε κάτω.

 Την επόμενη στιγμή άρχισε να τρέχει κλαίγοντάς προς την έξοδο. Πριν προλάβει όμως να ανοίξει την πόρτα, κατέρρευσε και έχασε τις αισθήσεις της. Λίγες στιγμές αργότερα την  βρήκαν οι γονείς της και την πήγαν στο νοσοκομείο .Έτσι η  Άννα πήγε στο αναρρωτήριο  και αποκοιμήθηκε. Τώρα η Άννα σταμάτησε να  βλέπει εφιάλτες και έπεσε σε βαθύ ύπνο. Λίγες μέρες αργότερα ένιωθε πολύ καλύτερα. Είχε χαλαρώσει, ενώ οι γονείς της έρχονταν κάθε μέρα για υποστήριξη. Ο ψυχίατρος και οι  ψυχολόγοι  έκαναν  ερωτήσει και να καταλάβουν τι  της συμβαίνει ,γιατί δεν είχαν ξαναδεί ποτέ κάτι τέτοιο στην καριέρα τους. Αφού  η Άννα ηρέμησε κάπως,  πήρε αναρρωτική  άδεια και βγήκε έξω για λίγες μέρες.

     Καθώς βγήκε έξω από το κτίριο, είδε κάποιον να  την περιμένει στο δρόμο. Ήταν ο  Αναστάσης ,ο φιρφιρής. Έτρεξε προς το μέρος της και την αγκάλιασε. Η Άννα  έμεινε παγωμένη. Εκείνος τη ψιθύρισε « σε αγαπάω» Εκείνη αμέσως τον έσφιξε στην αγκαλιά της. Το μυαλό της ηρέμησε, η ψυχή της γαλήνεψε. Ο  κόσμος της ξαναφτιάχθηκε.

«Πάντα σε αγαπούσα, απλώς φοβόμουν να το παραδεχτώ στα άλλα παιδιά γιατί θα με κορόιδευαν οι μάγκες της παρέας. Με ανάγκασαν να κάνω κάτι πολύ κακό, μία πολύ κακή φάρσα. Στο τέλος τα φόρτωσαν  σε μένα. Για αυτό θέλω να σε ρωτήσω κάτι… εσύ με αγαπάς;» « ναι»  είπε η Άννα και  ξέσπασε σε κλάματα. Ο Αναστάσης την κράτησε στον  ώμο του. Οι γονείς της κοιτούσαν συγκινημένοι. 

Επιτέλους η Άννα είχε γίνει καλά.ς τη

ς και την αγκάλιασε εάν έμεινε παγωμένη εκείνος στη

Και συνεχίζουμε με το κόμικ που κάναμε στην τάξη από την Κάλλυ Βιτινιώτη (Β1)

Έκθεση φωτογραφίας Γ.Κατσάγγελου στη ΔΠΚ

 Έβρεχε σήμερα στην Καρδίτσα. Και εμείς είχαμε προγραμματίσει με το Γ4 εκπαιδευτική επίσκεψη στη Δημοτική Πινακοθήκη, όπου φιλοξενείται αυτή την περίοδο η έκθεση φωτογραφίας του Γιώργου Κατσάγγελου με τίτλο «Γυναίκες του Κόσμου».

Διασχίσαμε την πόλη με κουβέντες και γέλια (υπήρχαν τουλάχιστον 2-3 που προτιμούσαν να περπατούν στη βροχή από το να κάνουν μάθημα και αρκετοί που δεν είχαν δει ποτέ τους παρόμοια έκθεση). Η κυρία Γιαννέλου, η διευθύντρια της πινακοθήκης, κατάφερε να τους βάλει γρήγορα στο πνεύμα της συμμετοχικής περιήγησης. Στην αρχή βλέπουμε, συζητούμε, παρατηρούμε.

Και λίγο μετά χωρίζονται σε μικρές ομάδες. Στέκονται μπροστά σε μια φωτογραφία που τους «μιλάει». Αιτιολογούν γιατί την επέλεξαν, μιλούν για τα συναισθήματά που τους προκάλεσε, βάζουν τίτλο, αναγνωρίζουν πρόσωπα, εκφράσεις, στιγμές, φαντάζονται ιστορίες. Μιλούν για τη θέση της γυναίκας στον κόσμο.

Παρουσιάζουν τις ιστορίες τους με αυτοπεποίθηση, εισπράττουν χειροκροτήματα και εμείς εκπλησσόμαστε για άλλη μια φορά.

Όταν φύγαμε από την πινακοθήκη, ο ήλιος είχε ξαναβγεί...

«Του Γεφυριού της Άρτας» σε κόμικ

 Φέτος, στο πρώτο μάθημα της Λογοτεχνίας, ταξιδέψαμε  με τα παιδιά στον κόσμο του δημοτικού τραγουδιού και γνωρίσαμε ένα από τα πιο δυνατά και συγκινητικά έργα της παράδοσής μας: «Του Γεφυριού της Άρτας».

Μιλήσαμε για τη θυσία, την αγάπη, την πίστη και τη δημιουργία — για όλα όσα χτίζουν όχι μόνο γέφυρες από πέτρα, αλλά και γέφυρες ανάμεσα στους ανθρώπους.

Και κάπου εκεί, ανάμεσα στα λόγια και στα συναισθήματα, γεννήθηκε η ιδέα να φτιάξουμε και κόμικ!

Με τη βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης και της φαντασίας των παιδιών  ζωντανέψαμε τους ήρωες,  δώσαμε φωνή στην γυναίκα του πρωτομάστορα και διηγηθήκαμε  ξανά  την ιστορία μέσα από τα δικά μας μάτια. Κάθε κόμικ είναι μοναδικό, όπως και τα παιδιά που το έφτιαξαν. 

Εύχομαι να απολαύσετε κι εσείς αυτό το ταξίδι όσο κι εμείς.
Καλή ανάγνωση και… καλή διάβαση πάνω από το γεφύρι της Άρτας!

Το κόμικ που ακολουθεί είναι της μαθήτριας Μαρκέλλας Γκβελεσιάνι (Γ1) 

Ερωτηματολόγιο για τις σχέσεις μεταξύ των μαθητών του σχολείου μας

Ένα ερωτηματολόγιο για να διερευνήσουμε τις σχέσεις μεταξύ των μαθητών του σχολείου μας μπορείτε να δείτε παρακάτω: 

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSdvzGEBq7zBxlBUHm0g9vLusqxA8f8vDtM4PfBT0IyPIla_pg/viewform?usp=header

Εννοείται πως θα ακολουθήσουν και τα αποτελέσματα!